Teknologia berriek aukera handiak ematen dituzte lana taldean egiteko. Adibidez, web2.0k zerbitzu asko eskaintzen ditu, talde lanak errazteko. Adibidez, blogak, plataformak, RSS, multimedia sharing, Sindication, Audioblogging, Podcasting, Wikiak, folcsonomy eta etiketatzea “Social Bookworking”bezalakoak. Baina zerbitzu hauek irakasteko modua ere aldatzea ekartzen du, ezinezkoa baita aurreko baliabideekin erabiltzen zen irakasteko modu bera erabiltzea, gaur egungo baliabideekin.
Gainera, zerbitzu hauekin erabiltzaileek, tartean ikasleek ere bai, sarea eraikitzen dute, beraien ekarpenekin. Web 2.0-k parte hartzailea, dinamikoa eta kolaboratzailea izatea bultzatzen baitu.
Irakasleak ikasleentzat baliabide moduko bat izan behar du eta ez lehen bezala informazioa zabaltzen duen pertsona, orain informazioa teknologia berriei esker edozeinentzako eskuragarri baitago. Irakasleak hauengana modu egokian iristea bideratu behar du, eta beharrezko informazioa zein den identifikatzen irakatsi. Horretarako askotan behatzaile papera ere egin beharko du, ea ikasleek emandako pausuak ongi jarraitzen dituzten jakiteko eta, zerbitzu hauen ondorioz ebaluatzeko modua horretara aldatu beharko delako neurri handi batean. Bestalde, zerbitzu hauek ikasleei autonomia ematen die ikasketa prozesuan, eta irakasleak autonomia hau erraztu egin behar du.
Amaitzeko esan beharra dago, lankidetza ikaskuntzak ekarpen asko egiten dituela. Izan ere erlazioak ikasteko potentzialitate handia du eta errendimendu akademikoa handitzen du. Gainera desberdinak diren pertsonak batera jardun behar dutenez, eskolako elkarbizitza hobetzen da eta dibertsitatea bultzatzen du.
No hay comentarios:
Publicar un comentario